ยาโคบต่อสู้กับพระเจ้าและชนะ เรื่องนี้หมายถึงอะไร?

เมื่อกลับมาบ้านก่อนพบกับเอซาว ยาโคบปล้ำกับพระเจ้าและได้รับชัยชนะ นั่นหมายความว่าอย่างไร?

บุรุษนั้นจึงว่า "เขาจะไม่เรียกเจ้าว่ายาโคบต่อไป แต่จะเรียกว่า อิสราเอล เพราะเจ้าเหมือนเจ้าชายได้สู้กับพระเจ้าและมนุษย์ และได้ชัยชนะ"

( หนังสือปฐมกาล 32:28 )

เราคุ้นเคยกับความจริงว่าผู้ชนะเขียนประวัติและนั่นคือสิ่งที่เราเคยอ่านโดยไม่รู้ข้างตรงข้ามของเรื่อง ดังนั้นเรามักจะมองผู้ชนะในแง่ดีและยินดีในความชนะของพวกเขา แต่คัมภีร์บัญญัติคือคำพูดของพระเจ้าที่เสนอข้อมูลประวัติศาสตร์อย่างเที่ยงตรง

นี้คือสิ่งที่เจ้าสำนึกโดเสาถึงเรื่องนี้

พระเยโฮวาห์ทรงมีคดีกับยูดาห์และจะลงโทษยาโคบตามการประพฤติของเขา และจะทรงทดแทนเขาตามการกระทำของเขา ในครรภ์ของมารดาเขายึดส้นเท้าพี่ชายของเขา และโดยกำลังของเขาเอง เขาจึงมีอำนาจกับพระเจ้า เออ เขามีอำนาจเหนือทูตสวรรค์และมีชัย เขาร้องไห้และวิงวอนต่อพระองค์ เขาพบพระองค์ที่เบธเอล และพระองค์ตรัสสนทนากับเราที่นั่น คือพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งพลโยธา พระเยโฮวาห์ทรงเป็นที่ระลึกของเขา "เหตุฉะนั้นเจ้าจงกลับมาหาพระเจ้าของเจ้า ยึดความเมตตาและความยุติธรรมไว้ให้มั่น และรอคอยพระเจ้าของเจ้าอยู่เสมอ"

( โฮเชยา 12:2-6 )

โฮเชยาไม่เห็นความดีในการต่อสู้ของยาโคบกับพระเจ้า เพียงแม้ก่อนที่เขาจะเกิด เยคอบจับน้องชายของเขาด้วยต้นเข่า แล้วใช้สถานการณ์เพื่อ "ซื้อ" สิทธิ์การเป็นคนเกิดก่อนของเอเซา จากนั้นเขาหลอกเอเซาและรับพระความอร blessing จากพ่อของเขา เขายึดครองสัตว์เลี้ยงที่ดีที่สุดของลาบันด้วยความหลักแหลม แล้วหนีออกจากเขาพร้อมกับสิ่งของทั้งหมด

ยาโคบว่า "ขายสิทธิบุตรหัวปีของพี่ให้ข้าพเจ้าก่อนในวันนี้" เอซาวว่า "ดูเถิด ข้ากำลังจะตายอยู่แล้ว สิทธิบุตรหัวปีจะเป็นประโยชน์อะไรแก่ข้าเล่า" ยาโคบว่า "ปฏิญาณให้ข้าพเจ้าก่อนในวันนี้" เอซาวจึงปฏิญาณให้กับเขา และขายสิทธิบุตรหัวปีของตนแก่ยาโคบ

( หนังสือปฐมกาล 25:31-33 )

ยาโคบตอบบิดาของตนว่า "ลูกเป็นเอซาวบุตรหัวปีของท่าน ลูกทำตามที่ท่านสั่งลูกแล้ว เชิญลุกขึ้นนั่งรับประทานเนื้อที่ลูกหามาเถิด เพื่อจิตวิญญาณของท่านจะได้อวยพรแก่ลูก"

( หนังสือปฐมกาล 27:19 )

อยู่มาเมื่อสัตว์ที่แข็งแรงในฝูงจะตั้งท้อง ยาโคบก็จัดไม้วางไว้ที่รางน้ำให้ฝูงสัตว์เห็นเพื่อให้มันตั้งท้องกลางไม้นั้น และเมื่อสัตว์อ่อนแอ ยาโคบก็ไม่ใส่ไม้นั้นไว้ เหตุฉะนั้นสัตว์ที่อ่อนแอจึงตกเป็นของลาบัน แต่สัตว์ที่แข็งแรงเป็นของยาโคบ

( หนังสือปฐมกาล 30:41-42 )

ฝ่ายยาโคบก็หลบหนีไปมิได้บอกลาบันชาวซีเรียให้รู้ว่าตนจะหนีไป ยาโคบเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดลุกขึ้นหนีข้ามแม่น้ำบ่ายหน้าไปยังถิ่นเทือกเขากิเลอาด

( หนังสือปฐมกาล 31:20-21 )

โดยการต่อสู้กับพระเจ้า, ยาโคบ ต่อสู้ต่อกับเส้นทางที่พระเจ้าตั้งใจให้เขาเดิน

เราจะแนะนำและสอนเจ้าถึงทางที่เจ้าควรจะเดินไป เราจะให้คำปรึกษาแก่เจ้าด้วยจับตาเจ้าอยู่ อย่าเป็นเหมือนม้าหรือล่อที่ปราศจากความเข้าใจ ซึ่งต้องติดสายผ่าปากและบังเหียน มิฉะนั้นมันก็มาถึงเจ้า

( เพลงสดุดี 32:8-9 )

อย่างไรก็ตาม, ถึงแม้ว่าจะต่อสู้กับพระเจ้า ยาโคบก็ยังขอพระคุณสำหรับพระองค์เองและคำขอของเขาได้รับอนุญาต เขากลายเป็นบิดาของ 12 ตระกูลของอิสราเอลและนำชาติทั้งหมด ชาติเดียวกับยาโคบ - กบดานและการขอโทษและพระความอร blessing ของบางครั้ง...

เรายื่นมือของเราออกตลอดวันต่อชนชาติที่มักกบฏ ผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดี ติดตามอุบายของตนเอง ชนชาติที่ยั่วเย้าเราให้กริ้วต่อหน้าอยู่เสมอ ทำการสักการบูชาตามสวน และเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ ผู้ยังคงอยู่ท่ามกลางอุโมงค์ฝังศพ และค้างคืนในโบราณสถาน ผู้กินเนื้อหมู และในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าสะอิดสะเอียน

( หนังสืออิสยาห์ 65:2-4 )

หลายปีหลังจากนั้น, มีคนที่แตกต่างออกไปอย่างสมบูรณ์บนโลก, ลูกบุญธรรมแท้จริงของพระเจ้า, ผู้ไม่ต่อสู้กับพระเจ้าแต่ที่กำลังตามพระเจ้าในทุกสิ่ง และแม้แต่บนขอบข้างของความตายเขาก็ไม่หันหน้าพังพอนถ้วนๆที่พระเจ้าให้เขาไป

แล้วพระองค์เสด็จดำเนินไปอีกหน่อยหนึ่ง ก็ซบพระพักตร์ลงถึงดิน อธิษฐานว่า "โอ พระบิดาของข้าพระองค์ ถ้าเป็นได้ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดี อย่าให้เป็นตามใจปรารถนาของข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์"

( มัทธิว 26:39 )

ใช่, ผู้ชายคนนี้คือพระเยซูคริสต์ที่แสดงให้เราเห็นเส้นทางแท้ที่นำไปสู่ชีวิตนิรันดร์

ดังนั้น, เราจงอย่าต่อสู้กับพระเจ้า แต่ปล่อยให้พระองค์นำเราตามแผนของพระองค์

เมื่อข้าพระองค์นิ่งเงียบ ร่างกายของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปโดยการคร่ำครวญวันยังค่ำของข้าพระองค์ พระหัตถ์ของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืน กำลังของข้าพระองค์ก็เหี่ยวแห้งไปอย่างความร้อนในหน้าแล้ง เซลาห์ ข้าพระองค์สารภาพบาปของข้าพระองค์ต่อพระองค์ และข้าพระองค์มิได้ซ่อนความชั่วช้าของข้าพระองค์ไว้ ข้าพระองค์ทูลว่า "ข้าพระองค์จะสารภาพการละเมิดของข้าพระองค์ต่อพระเยโฮวาห์" แล้วพระองค์ทรงยกโทษความชั่วช้าแห่งความบาปของข้าพระองค์ เซลาห์

( เพลงสดุดี 32:3-5 )

จงวางใจในพระเยโฮวาห์ด้วยสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความเข้าใจของตนเอง จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้า และพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น

( สุภาษิต 3:5-6 )